Z wielu powodów wielka radość jest w naszych sercach pod koniec wakacji (w końcu większość z nas to studenci - czyli jeszcze mają wolne). Chcemy wyśpiewać z Maryją "Magnificat" za zakończoną (wyjazdem z młodzieżą atyrauską nad Morze Kaspijskie) pracę wolontariuszek Kasi i Natalii w Kazachsta
nie i kończącą się Agnieszki i Elwiry na Ukrainie (ciekawe czy wrócą tak uświęcone;). Na naszym sierpniowym spotkaniu diakonii witaliśmy "Kazaszki", a mam nadzieję, że na Dniu Wspólnoty 14.09 usłyszymy ich świadectwa. Mam też nadzieję, że wszystkie 4 już niedługo coś tutaj napiszą na podsumo
wanie swoich wyjazdów.Co najmniej ja i Ania mamy też coś do opowiedzenia o wakacyjnych dziełach ewangelizacyjnych, w których uczestniczyliśmy na Ukrainie i Litwie, a Agata jest teraz na szkoleniu... Już niedługo będziemy więc pisać...
Jednakże zauważyłem, że Pan Bóg daje nam teraz czas oczyszczenia i zwolnienia tempa pracy. Do przyszłych wakacji na pewno nie będzie naszej współpracy z Gwardiejskiem na Ukrainie; Kenia została zastopowana przez "mających rozeznawać duchy"; nie wiadomo, czy w końcu zdecydują się wyjechać od października nowe wolontariuszki do Kazachstanu (przynajmniej ja po wakacjach nadal nie wiem), a i krótki wyjazd ewangelizacyjny do kolejnego kraju stoi pod dużym znakiem zapytania...
Ks. Franciszek Blachnicki często przecież także przechodził przez trudne wydarzenia: Stałym zaleceniem Ojca jest odmówienie Magnificat w każdej przeżywanej trudności. W pierwszym liście po zaaresztowaniu i likwidacji Krucjaty Wstrzemięźliwości z marca 1961 roku pisze na początku: "Ufam, że Niepokalana sprawiła, iż przyjęłyście ze spokojem i poddaniem się Jej woli to, co zaszło i że nie zapomniałyście odmówić Magnificat. Nie trzeba się Jej też zanadto naprzykrzać prośbami o uwolnienie, raczej Jej to zostawić, a prosić o lepsze i ważniejsze rzeczy."
Plany mamy (nawet już w miarę konkretne na czas sylwestrowy) - ale ze spokojem modlimy się, rozwijamy się (mamy nadzieję na rozpoczęcie stałej współpracy z Centrum Formacji Misyjnej) i czekamy na znaki od Pana. Dlatego zapraszam na spotkanie Diakonii Misyjnej na Dniu Wspólnoty Diakonii 20.09 (jeśli się odbędzie) przy katedrze oraz 25.09 jak zwykle o 19.00 u MB Nieustającej Pomocy przy ul. Nobla na Saskiej Kępie.
x.Piotr
Jednakże zauważyłem, że Pan Bóg daje nam teraz czas oczyszczenia i zwolnienia tempa pracy. Do przyszłych wakacji na pewno nie będzie naszej współpracy z Gwardiejskiem na Ukrainie; Kenia została zastopowana przez "mających rozeznawać duchy"; nie wiadomo, czy w końcu zdecydują się wyjechać od października nowe wolontariuszki do Kazachstanu (przynajmniej ja po wakacjach nadal nie wiem), a i krótki wyjazd ewangelizacyjny do kolejnego kraju stoi pod dużym znakiem zapytania...
Ks. Franciszek Blachnicki często przecież także przechodził przez trudne wydarzenia: Stałym zaleceniem Ojca jest odmówienie Magnificat w każdej przeżywanej trudności. W pierwszym liście po zaaresztowaniu i likwidacji Krucjaty Wstrzemięźliwości z marca 1961 roku pisze na początku: "Ufam, że Niepokalana sprawiła, iż przyjęłyście ze spokojem i poddaniem się Jej woli to, co zaszło i że nie zapomniałyście odmówić Magnificat. Nie trzeba się Jej też zanadto naprzykrzać prośbami o uwolnienie, raczej Jej to zostawić, a prosić o lepsze i ważniejsze rzeczy."
Plany mamy (nawet już w miarę konkretne na czas sylwestrowy) - ale ze spokojem modlimy się, rozwijamy się (mamy nadzieję na rozpoczęcie stałej współpracy z Centrum Formacji Misyjnej) i czekamy na znaki od Pana. Dlatego zapraszam na spotkanie Diakonii Misyjnej na Dniu Wspólnoty Diakonii 20.09 (jeśli się odbędzie) przy katedrze oraz 25.09 jak zwykle o 19.00 u MB Nieustającej Pomocy przy ul. Nobla na Saskiej Kępie.
x.Piotr
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz