Przepowiadanie ożywione jest wiarą, która budzi w misjonarzu entuzjazm i żarliwość. Dzieje Apostolskie (...) określają taką postawę słowem „parresia”, które oznacza głoszenie z otwartością i odwagą
Jan Paweł II, Redemptoris Missio 45
Już po raz siedemnasty odbyło się w Częstochowie, w parafii p.w. św. Józefa, w dniach 24-25 lutego, międzynarodowe spotkanie Parresia. Odbywa się ono tradycyjnie przed Kongregacją Odpowiedzialnych i gromadzi przedstawicieli Ruchu spoza granic Polski. Jego celem jest wymiana doświadczeń pracy Ruchu Światło-Życie w różnych krajach, pogłębienie kontaktów, pomoc w rozeznawaniu kształtowania struktur krajowych i inspirowanie głoszenia Ewangelii przez Ruch „aż po krańce ziemi”.
Inicjatorem tych spotkań jest ks. Ireneusz Kopacz z Carlsbergu. W tym roku zgromadzili się przedstawiciele sześciu krajów: Niemiec, Słowacji, Czech, Ukrainy, Białorusi i Polski (w podsumowaniu, w niedzielę uczestniczył także przedstawiciel Diakonii z Belgii). Można powiedzieć, że było to spotkanie nie tylko międzynarodowe, ale również ekumeniczne, gdyż z Niemiec, z Saksonii, dotarło dwóch pastorów luterańskich oraz młody Lukas, który uczestniczył w oazie w Krościenku. Znajomość z braćmi ewangelikami trwa już od lat siedemdziesiątych, kiedy to Ojciec Franciszek Blachnicki spotkał się z nimi i zachęcił do tej drogi.
 |
| Ks. Ireneusz Kopacz |
Parresia rozpoczęła się w czwartek 24 lutego modlitwą do Ducha Świętego, a następnie przedstawieniem się poszczególnych osób. Ukoronowaniem dnia była wspólna Eucharystia, której przewodniczył Moderator Generalny ks. Adam Wodarczyk. Po niej skorzystaliśmy z gościnności ks. Proboszcza, który zaprosił nas na kolację. Kolejny dzień, piątek 25 lutego, rozpoczął się od Namiotu Spotkania – modlitwy osobistej w kaplicy Adoracji Najświętszego Sakramentu. Następnie Jutrznia, modlitwa psalmami w różnych językach, którą poprowadził ks. Piotr Kulbacki z Łodzi.
Referatem wiodącym było słowo Moderatora Generalnego na temat Nowej Ewangelizacji. Ks. Adam pokazał, w jaki sposób Benedykt XVI podejmuje i kontynuuje dzieło Soboru Watykańskiego II i poprzednich Papieży. Jako Ruch Światło-Życie podejmowaliśmy wielokrotnie refleksję nad tym, co o ewangelizacji zostało powiedziane od Soboru Watykańskiego II, przez Papieża Pawła VI w adhortacji Evangelii nuntiandi oraz przez Jana Pawła II w całym jego nauczaniu i posłudze, a zwłaszcza w adhortacji Christifideles Laici i encyklice Redemptoris Missio. W swoim nauczaniu Jan Paweł II wskazał zadania realizacji nowej ewangelizacji, którą mają podjąć biskupi, kapłani, osoby konsekrowane, ludzie świeccy. Cały czas przygotowań do Jubileuszu roku 2000 był w myśli Jana Pawła II budzeniem Kościoła do tej właśnie misji, której tak bardzo potrzebuje dzisiejszy świat, a w szczególności Europa.
Jan Paweł II zostawił w liście apostolskim Novo Millennio Ineunte program dla Kościoła na drogę przez trzecie tysiąclecie. Papież Benedykt XVI podejmuje myśl i dzieło poprzednika, powołując równocześnie jako narzędzie dla realizacji tej misji Papieską Radę dla popierania Nowej Ewangelizacji.
W czasie spotkania Parresia był czas także na spotkanie w grupach, w których dzieliliśmy się tym, jak w naszych krajach rozwija się ewangelizacja, jak nam się udaje w naszych parafiach i ośrodkach realizować zachęty Papieży. Kapłani mieli osobną grupę; z kolei ks. Jacek z Niemiec, Ojciec Jan z Czech oraz pastor luterański Falk poproszeni przez proboszcza poszli do pobliskiej szkoły, gdzie spotkali się z nauczycielami oraz powiedzieli jak wiara rozwija się w sąsiednich krajach.
Wspólnotowej Eucharystii przewodniczył moderator Międzynarodowego Centrum Ewangelizacji Marianum w Carlsbergu, ks. Jacek Herma. Celebrans wskazał na to jak odczytywać głos Kościoła zawarty w tekstach liturgicznych. Formularz zaproponowany przez ks. Jacka nosi tytuł: Za tych, którzy nas trapią; w nim Kościół przypomina nam słowa Pana i zaprasza nas do wypełnienia przykazania Jezusa dotyczącego miłości nieprzyjaciół. Mamy naśladować Jezusa, który umiłował nas, gdyśmy jeszcze byli nieprzyjaciółmi Boga. Mamy od Niego uczyć się miłości służebnej i dać swoje życie za braci.
Po wspólnym obiedzie, przygotowanym przez miejscowych parafian, odbyło się podsumowanie pracy w grupach. Dzielono się także wstępnymi projektami.
- Są planowane jesienią rekolekcje ORAE dla Czech. Poprowadzi je ks. Adam Wodarczyk z diakonią z Polski. Kolejnym etapem już wiosną 2012 będzie ORAE, poprowadzone przez diakonię czeską.
- Być może wiosną 2012 odbędzie sie ORAE w Niemczech.
W grupie księży zwrócono uwagę, że część grup oazowych zajmuje się nadmiernie sobą, nie ma w nich dynamiki misyjnej. Pastor Falk mówił o rozwoju oaz w kościele luterańskim; corocznie uczestniczy około 100-150 młodzieży w rekolekcjach oazowych, w 12 parafiach są wspólnoty oazowe. - Ks. Piotr Kulbacki mówił o księdzu Wojciechu Danielskim (drugi, po Ojcu Franciszku, moderator krajowy), prosił o modlitwę o rozeznanie dla biskupów czy ma być podjęty jego proces beatyfikacyjny.
- Wskazano na możliwość spotkań oazowiczów w czasie następujących wydarzeń:
w Rzymie po beatyfikacji Jana Pawła II o godz. 20.00 u księży Maristów na czas wspólnego dziękczynienia. - w dniach 1-2 lipca w Gwardijsku, na Ukrainie, w Uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa i w dniu wspomnienia Niepokalanego Serca Maryi, w liturgiczną rocznicę powstania tamtejszego Centrum.
- w Madrycie – podczas Światowego Dnia Młodych
 |
| ks. Piotr Kulbacki, ks. Jarosław Gąsiorek, ks. Jacek Herma |
CZECHY – za Słowację i Turkmenistan
SŁOWACJA – za Niemcy i Pakistan
UKRAINA – za Białoruś i Chiny
BIAŁORUŚ – za Czechy i Kenię
POLSKA –za Ukrainę i Belgię
NIEMCY – za Polskę i Mołdawię
Ostatnim elementem tego spotkania była modlitwa za poszczególne kraje, w których żyjemy i posługujemy.
Po zakończeniu Kongregacji Odpowiedzialnych, w niedzielę 27 lutego, część uczestników Parresii spotkała się, by podzielić się przeżyciem Kongregacji. W czasie zaś Krajowego Kolegium Moderatorów, w poniedziałek 28 lutego, przedstawiono wobec zgromadzonych relację z Parresii. W imieniu uczestników wyrażona została także gotowość przygotowania na przyszłoroczną Kongregację relacji z życia i pracy centrów Ruchu w Niemczech, na Ukrainie i Słowacji. Wskazano także na potrzebę refleksji jak pogłębiać świadomość i zaangażowanie misyjne polskich oazowiczów, a także postulowano, aby znak powszechności Kościoła wyraził się w czasie liturgii np. w przygotowaniu Ewangelii w kilku językach (na wzór liturgii w Sanktuarium w Fatimie), intencji próśb czy też przynajmniej jakiejś pieśni.
Barbara Mazur
Tekst i zdjęcia ze strony: Oaza.pl
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz