Co roku, tuż przed Kongregacją Odpowiedzialnych w Częstochowie odbywa się Parresia, czyli Międzynarodowe Spotkanie Ruchu Światło-Życie. W tym roku po raz pierwszy odbyła się w gościnnym Domu Ruchu archidiecezji częstochowskiej, gdzie od początku do końca zadbał o nas ks. Mariusz Foltyński. W spotkaniu uczestniczyło ok. 40 osób z Ukrainy, Białorusi, Czech, Słowacji i Polski, ale przez obecność Diakoni Misyjnej reprezentowany był również Ruch w Kenii, Chinach, na Filipinach i Kazachstanie, a przez obecność „Drogocennej Perły” Ruch w Niemczech i Turkmenistanie. Spotkaniu przewodniczył Moderator Generalny, biskup Adam Wodarczyk, a za kwestie organizacyjne po raz pierwszy odpowiadała nasza diakonia.
Czym jest Parresia?
Przepowiadanie ożywione jest wiarą, która budzi w misjonarzu entuzjazm i żarliwość. Dzieje Apostolskie (...) określają taką postawę słowem „parresia”, które oznacza głoszenie z otwartością i odwagą. Jan Paweł II, Redemptoris Missio 45
Jest to czas, w którym przedstawiciele Oazy spoza Polski wymieniają doświadczenia pracy Ruchu Światło-Życie w różnych krajach, pogłębiają kontakty oraz budują przestrzeń wzajemnej współpracy i wsparcia. Parresia pomaga w szukaniu nowych inspiracji i motywacji do jeszcze żarliwszej służby w niełatwych często warunkach, jakie Ruch napotyka w poszczególnych krajach. W końcu Parresia to okazja do poznawania bogactwa charyzmatu Ruchu, który od dawna służy nie tylko Kościołowi w Polsce, ale też w blisko 30 krajach na całym świecie.
W tym roku Moderator Generalny wprowadził nas w temat „W mocy Ducha Świętego” poprzez metodę Ewangelicznej Rewizji Życia. Najpierw w części „widzieć” przysłuchiwaliśmy się (a dzięki prezentacjom również przyglądaliśmy się) w jaki sposób oazowicze z poszczególnych krajów doświadczają działania Ducha Świętego w swoich wspólnotach, jakie są ich radości i jakie bolączki. I tak zaprezentowali się wpierw reprezentanci Ukrainy, następnie członkowie „Drogocennej Perły” (reprezentujący m.in. Białoruś), a dalej Czesi, Słowacy, a po obiedzie członkowie diakoni misyjnej.
W części „osądzić” ks. Biskup Adam podsumował w krótkiej katechezie wszystkie prezentacje, podprowadzając nas do części „działać”, w której pracowaliśmy w grupach narodowych, próbując zobaczyć co możemy zrobić, aby Duch Święty jeszcze mocniej mógł się objawiać w naszej posłudze. Wśród wielu wniosków mnie osobiście zapadło w pamięć zwrócenie uwagi na potrzebę większej gorliwości ze strony odpowiedzialnych Ruchu w pełnieniu posługi, co jest możliwe tylko poprzez jeszcze większe osobiste przylgnięcie do Jezusa. Nasza posługa i nasze działania wtedy tylko będą owocne, gdy będziemy autentycznie uczniami Jezusa. Dalej ważne było podkreślenie wagi ewangelizacji, pomnażania uczniów, a jednocześnie zwrócenie uwagi na fakt, że ewangelizacja jest dopiero początkiem, po którym należy zadbać o rzetelną, wieloletnią formację. Ostatnim akcentem piątkowej części Parresi była modlitwa wstawiennicza za kraje, gdzie rozwija się Ruch Światło-Życie. W tej wielonarodowej i wielojęzycznej wspólnocie wołaliśmy o wylanie Ducha Świętego na oazowiczów w bliższych i dalszych nam stronach, oraz o to, by charyzmat Ruchu mógł służyć Kościołowi aż po krańce świata.
Na koniec krótkie podsumowanie poszczególnych prezentacji:
Ukraina
Najliczniejszą reprezentację miała w tym roku Ukraina, co tym bardziej warto podkreślić zważywszy na konflikt, jaki nęka ten kraj. Wśród 18-sto osobowej delegacji odpowiedzialnych za Ruch na Ukrainie obecni byli księża moderatorzy (diecezjalni i rejonowi), osoby konsekrowane, w tym Panie z INMK, pary Domowego Kościoła, a także animatorzy. Podzielili się oni radościami i trudnościami, którymi żyją na co dzień, rozwojem kręgów w poszczególnych diecezjach czy rosnącą liczbą rekolekcji różnego stopnia i typu. Wśród radości z pewnością warto podkreślić zatwierdzenie przed kilkoma miesiącami Statutu Stowarzyszenia DIAKONIA oraz Zasad DK przez miejscowy Episkopat, a co za tym idzie ustanowienie Moderatora Krajowego, którym został ks. Jarosław Gąsiorek.
Czechy
Moderator Krajowy w Czechach, o. Jan Rajlich OP dzielił się refleksją, że praca Ruchu w tym kraju ma swoją specyfikę, która wiąże się chociażby z niezwykle daleko idącą laicyzacją Czech. Mimo wielu trudności, zwłaszcza związanych z rozproszeniem wspólnot Ruchu (co wiąże się czasem nawet z istnieniem grup, które spotykają się przez Skype) warto podkreślić rozwój diakoni ewangelizacji, która planuje w czerwcu Wielką Ewangelizację Pragi. Radością, którą dzielą się oazowicze z Czech jest też nadzieja na oddanie przez jednego z biskupów Domu dla potrzeb Ruchu i możliwość oddelegowania jednego z neoprezbiterów do pracy dla Ruchu.
Słowacja
Na Słowacji już kilka lat temu Episkopat zatwierdził Statut Stowarzyszenia DIAKONIA. Istnieje też Centrum Ruchu w Preszovie, gdzie rezyduje Moderator Krajowy, ks. Peter Komanicky. Z pewnością charakterystyczne dla Ruchu w tym kraju jest istnienie wspólnot Ruchu zarówno w Kościele obrządku rzymskokatolickiego jak też i greckokatolickiego. Oprócz licznych kręgów DK oraz odradzających się wspólnot młodzieżowych powstaje również Oaza Dorosłych.
Białoruś – Drogocenna Perła
Ten kraj był reprezentowany przez Międzynarodową Diakonię Ewangelizacji „Drogocenna Perła”, której moderatorem jest ks. Ireneusz Kopacz z Carlsbergu. Można powiedzieć, że ta wspólnota jest międzynarodowa z dwóch powodów: po pierwsze gromadzi zarówno Polaków jak i Białorusinów, a po drugie działa w kilku krajach, przede wszystkim na Białorusi, w Niemczech i Polsce, a od kilku lat również i w dalekim Turkmenistanie. Członkowie Drogocennej Perły dzielili się też radością, jaką jest prowadzenie od wielu lat ONŻ III stopnia w Rzymie, w której uczestniczą oazowicze z kilku krajów (m.in. z Ukrainy, Czech, Słowacji, Polski czy Turkmenistanu), a także międzynarodowych Oaz w Barcelonie. Oprócz wspomnianych krajów ks. Irek z Diakonią prowadził do tej pory rekolekcje m.in. w Szkocji, Irlandii, na Litwie, w Kazachstanie, Kirgizji czy Uzbekistanie.
Diakonia Misyjna
W Parresii uczestniczyli też członkowie Diakoni Misyjnej z Warszawy, Poznania i Łodzi, którzy podzielili się obecnością Ruchu w krajach, które obejmują swoim działaniem czy troską. Odpowiedzialny za CDMis, Marcin Skłodowski, opowiedział m.in. o rozwoju Ruchu w Chinach, gdzie w coraz większym stopniu oazy prowadzone są samodzielnie. Wspomniał o przyjeździe w zeszłym roku pięciu osób z Filipin na ONŻ I stopnia do Krościenka i planach przyjazdu tej samej grupy na II stopień i zaproszeniu kolejnej na ONŻ I. Wspomniał o małżeństwach z DK archidiecezji katowickiej, które od kilku lat prowadzą w Kazachstanie rekolekcje dla rodzin, a w tym roku planują połączyć je z oazą dla młodzieży. W końcu Judyta i Iza podzieliły się świadectwem z prowadzenia Oazy w Kenii, gdzie charyzmat Ruchu obecny był od kilku lat, ale dopiero w zeszłym roku został na nowo rozbudzony poprzez pierwsze na afrykańskiej ziemi rekolekcje oazowe, po których powstało kilka grup formacyjnych. W tym roku planowana jest kolejna ONŻ I stopnia, a także dwójka. Swoim świadectwem podzieliła się również Iza, która była na wolontariacie w Chinach.
Post scriptum:
Mnie osobiście Parresia pokazała kolejny raz, że charyzmat Światło-Życie jest uniwersalny i że jest to dar, którym powinniśmy dzielić się z całym Kościołem Powszechnym. Czułem w czasie tego spotkania, jak i w kolejnych dniach Kongregacji Odpowiedzialnych jakieś niesamowite tchnienie Ducha Świętego, który wciąż przynagla wielu z nas, aby w Jego mocy iść na cały świat, do wszystkich narodów i poprzez ten charyzmat głosić Ewangelię ... z otwartością i odwagą.
Przemysław Wieczorek
zdjęcia: Iza Marczak
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz