Przez kilka lat Ruch Światło-Życie posyłał do Kazachstanu swoich animatorów, by tam żyjąc na co dzień jego charyzmatem byli świadkami wiary. Obecnie znowu jest potrzeba posługi w tym kraju. Na wolontariuszy czeka przede wszystkim parafia w Chromtau. Zadania wolontariuszy zależą od ich umiejętności i aktualnych potrzeb, przede wszystkim jednak jest to praca z dziećmi i młodzieżą, a także codzienne obowiązki w parafii, jak opieka nad zakrystią, sprzątanie, gotowanie czy prace biurowe.
Na zgłoszenia i pytania czekamy pod adresem misje@oaza.pl
Zadania wolontariuszy w Chromtau:
W parafii Świętej Rodziny w Chromtau potrzebni są wolontariusze, którzy pomogą duszpasterzowi w pracy z dziećmi, które gromadzą się licznie przy parafii. W zależności od predyspozycji wolontariuszy mogą to być zajęcia plastyczne, sportowe, językowe, muzyczne itd.
Oprócz tego zadaniem wolontariusza jest codzienna opieka nad kaplicą (m.in. przygotowywanie liturgii) i domem.
Zadania wolontariuszy w Atyrau:
- posługa w parafii Przemienienia Pańskiego (przygotowywanie liturgii, praca administracyjna, animacja wspólnoty młodzieżowej)
- praca w Centrum Edukacyjno-Wychowawczym dla dzieci, prowadzonym przez siostry Elżbietanki (wg własnych talentów: prowadzenie zajęć językowych / plastycznych / muzycznych / tanecznych / sportowych / przedszkolnych)
- kontakt z obcokrajowcami w parafii (wspólnota włosko- i angielskojęzyczna)
- latem przygotowywanie oraz posługa animatora podczas obozów dla dzieci i młodzieży (na wzór rekolekcji oazowych)
Oazowy wolontariat w Kazachstanie ma kilkuletnią tradycję. W wakacje 2007 roku na ewangelizację do Atyrau w Zachodnim Kazachstanie przyjechał z ks. Ireneusz Kopacz z Międzynarodową Diakonią Ewangelizacji „Drogocenna Perła”. Ksiądz biskup Janusz Kaleta, Atyrauski Administrator Apostolski poprosił, by do Atyrau przyjechał ktoś na dłużej, założył i poprowadził wspólnotę. Napisał list do Ruchu Światło-Życie, który przekazał moderatorowi generalnemu ks. Adamowi Wodarczykowi. Ks. Piotr Główka, ówczesny moderator diecezji warszawsko-praskiej odczytał go na Diecezjalnym Dniu Wspólnoty.
Zgłosiły się dwie animatorki tej diecezji – Katarzyna Januszewska i Natalia Radulska. Wyjechały jesienią 2007 r. W Atyrau przebywały do wakacji 2008 r. Do ich rozlicznych obowiązków należało m.in. gotowanie, pomaganie w prowadzeniu biura parafialnego, prowadzenie strony internetowej, animowanie chóru, przygotowywanie scenek na święta czy założenie wspólnoty młodzieżowej.
Na ich miejsce jesienią 2008 r. przyjechały Jowita Pałka i Justyna Galant, również animatorki z diecezji warszawsko-praskiej. Dzieliły podobne obowiązki, co ich poprzedniczki, ale ich głównym zadaniem było prowadzenie kursów języka angielskiego (w różnych grupach wiekowych i poziomach zaawansowania). W tym samym czasie do Zachodniego Kazachstanu przyjechał Przemek Wieczorek, animator z archidiecezji łódzkiej, który posługiwał m.in. w parafiach w Chromtau i w Uralsku. W 2009 roku cała trójka powróciła do Polski.
W październiku 2009 r. na kolejną zmianę do Atyrau przyjechała Magdalena Roszak, animatorka z archidiecezji poznańskiej, która przejęła obowiązki dziewczyn, również te związane z prowadzeniem kursów językowych. Wciąż przed naszymi wolontariuszami stoi zadanie założenia w Atyrau wspólnoty oazowej, choć pierwsze kroki w tym kierunku zrobiły już Kasia i Natalia. Ostatnimi wolontariuszkami w Atyrau były Sylwia Gastoł z diecezji warszawsko-praskiej i Agata Kamińska z diecezji opolskiej.
W 2011 r. biskup Janusz Kaleta został ordynariuszem w Karagandzie i w związku z tym rozpoczął się nowy etap w historii oazowego wolontariatu. W następnym bowiem roku Agnieszka Wałkiewicz z archidiecezji wrocławskiej i Anika Błaszczyk z diecezji kieleckiej udały się na wolontariat już nie do Administratury Atyrau lecz właśnie do Karagandy.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz