Kurczaki dla Kenii

W Wielkim Poście Kościół zwraca naszą uwagę na 3 podstawowe praktyki wielkopostne – modlitwę, post i jałmużnę, czyli praktyczną pomoc potrzebującym. Jałmużna często idzie w parze z postem – pieniądze, które zaoszczędzę, odmawiając sobie czegoś, darowuję tym, którzy mają jeszcze mniej. Papież w jednym z Orędzi na Wielki Post pisał:
  
Post pomaga nam uświadomić sobie, w jakiej sytuacji żyje wielu naszych braci. W Pierwszym Liście św. Jan napomina: „Jeśliby ktoś posiadał majętność tego świata i widział, że brat jego cierpi niedostatek, a zamknął przed nim swe serce, jak może trwać w nim miłość Boga?” (3, 17). Dobrowolny post pomaga nam naśladować styl Dobrego Samarytanina, który pochyla się nad cierpiącym bratem i śpieszy mu z pomocą. Nasz wolny wybór, jakim jest rezygnacja z czegoś, aby pomóc innym, w konkretny sposób pokazuje, że bliźni przeżywający trudności nie jest nam obcy. 

dzieci wrzucają pieniądze zbierane przez Wielki Post

W tym duchu staraliśmy się od tego roku zainicjować tradycję parafialnej jałmużny jako praktycznej realizacji przykazania miłości bliźniego. We współpracy z zespołem misyjnym Ruchu Światło-Życie, współpracującym z parafią Mitunguu w Kenii, nasza lokalna wspólnota Ruchu z terenu Wrocławia – Strachocina/Wojnowa, Gajkowa i Kamieńca Wrocławskiego włączyła się w projekt pomocy pod nazwą „podaruj kurczaka”.

Kurczaki (właściwie chodzi o kurki-nioski) zaopatrują dzieci z Gakoromone (slumsy w parafii w Mitunguu) w jajka każdego dnia, jako suplement ich kukurydziano-fasolowych posiłków.


Pozostałe jajka są sprzedawane w okolicy, a zysk przeznaczony jest na utrzymanie kurnika i kurczaków. Część zysku przekazywana jest na ośrodek pomocy niemowlętom.

Pomiędzy Ruchem Światło-Życie a parafią Mitungu w diecezji Meru (Kenia) trwa współpraca od 2008 roku. Na terenie parafii powstała jedyna jak do tej pory w Afryce wspólnota Ruchu. Współpraca koordynowana jest przez Centralną Diakonię Misyjną. W ramach współpracy rozwijana jest adopcja na odległość, wspieranie formacji duchowej (w ubiegłym roku osoby z Kenii uczestniczyły w rekolekcjach w Polsce) oraz różne formy pomocy doraźnej. Projekt „podaruj kurczaka” jest jedną z form pomocy doraźnej.

Wybraliśmy ten projekt, ponieważ dawał dobrą możliwość skojarzenia jałmużny z nadchodzącymi Świętami – kurczaki i jajka wpisują się w kontekst Wielkanocy, nowego życia i budzą pozytywne emocje.

Przede wszystkim chcieliśmy zebrać środki pozwalające na zakup 100-150 kurczaków – niosek. Ostatecznie zebraliśmy 3.850 zł, pozwalające na zakup 154 kurczaków. Maciek z naszej wspólnoty skojarzył nawet tę liczbę symbolicznie z rybami złowionymi przez apostołów po objawieniu się Jezusa Zmartwychwstałego. Ryb było dokładnie 153 plus jedna, którą Jezus przygotował na brzegu dla uczniów.

Zależało nam także, aby budzić wrażliwość misyjną w parafiach, na terenie których istnieje i działa nasza wspólnota i uświadomić parafianom potrzebę i wartość jałmużny”, szczególnie w Wielkim Poście. Każdy z ofiarodawców otrzymał okolicznościową kartkę wielkanocną z informacjami o celu naszego projektu jako podziękowanie za wsparcie. Kto wie, może będzie to dobry początek corocznej jałmużny wielkopostnej koordynowanej przez Ruch i okazja do podejmowania konkretnych działań w parafiach.

Sprawne przeprowadzenie naszej akcji nie byłoby możliwe bez wielu osób, które wzięły na siebie odpowiedzialność za działania na terenie każdej z naszych 3 parafii – uzgodnienia z proboszczami, materiały informacyjne i przeprowadzenie zbiórki. Rozpoczynając nasz projekt mieliśmy głębokie przekonanie, że korzyści będą po obu stronach. Z jednej strony potrzebujący otrzymują to, co niezbędne jest im do życia, z drugiej strony sama wspólnota zaczyna żyć, gdy zaczyna dawać, dzielić się, a nie koncentruje się tylko na swoich sprawach i potrzebach.

Misje bowiem odnawiają Kościół, wzmacniają wiarę i tożsamość chrześcijańską, dają życiu chrześcijańskiemu nowy entuzjazm i nowe uzasadnienie. Wiara umacnia się, gdy jest przekazywana! (Encyklika Redemptoris Missio)

zbiórka na kurczaki dla dzieci z Afryki

Zależało nam, aby włączyć do akcji dzieci z rodzin naszej wspólnoty i uczyć je wrażliwości na potrzeby innych i pracy dla potrzebujących. Z tą myślą włączyliśmy je do przygotowania okolicznościowych skarbonek, a chęć i wytrwałość, z jaką stały przed kościołami w dzień zbiórki, była godna podziwu.

Dodatkowo i zupełnie dla nas nieoczekiwanie do zbiórki przyłączyły się osoby niepełnosprawne z Towarzystwa im. Brata Alberta, które na terenie naszej parafii mają warsztaty terapii zajęciowej.

Ostatecznie zależało nam także na promocji działalności Ruchu Światło-Życie na poziomie lokalnym – plakaty, kartki i materiały informacyjne wyłożone w Kościołach naszych parafii w tym czasie jasno wskazywały, że to inicjatywa Ruchu Światło-Życie.

Jerzy Prokopiuk

www.wroclaw.oaza.pl